KATMANDU Nepal, Jan 31, 1972 —
King Mahendra of Nepal died today after suffering a heart attack yesterday the Government announced. He was 51 years old and had been king since May, 1956.
The
वि.संं २०२८ साल माघ १७ गते राजा महेन्द्रको स्वर्गारोहण भयो जसअनुसार सो निधनको पचास वर्ष पूरा भएको छ । विभिन्न शंका उपशंका रहे पनि राजा महेन्द्रको मृत्युको कुनैपनि छानबिन नै नगरिकन रहस्य मै छोडियो । स्वयं नवराजा वीरेन्द्र पनि यो अपत्यारिलो देहावसानमा केही शंका व्यक्त गरिरहेका थिए । तर पछि चुपचाप हृदयघातबाटै मृत्यु भएको स्विकार गरे ।
२०२८ सालको माघ ३ गते साधारण अवस्थाका
हरेक वर्षको जनवरी महिनाको अन्तिम आइतबार विश्वभर कुष्ठरोग विरूद्ध विभिन्न जनचेतनामुलक कार्यक्रम गरि यो दिवस मनाउने गरिन्छ ।
नेपाल कुष्ठरोग मुक्त मुलुक घोषणा भईसके पनि यस प्रकारका रोगको लक्ष्यण देखिएका मानिसहरुले सामाजिक तथा पारिवारिक ग्लानी महसुस गरी उपचारको प्रकृयामा सहभागी नभएका उदाहरणहरु प्रसस्तै भेटिन्छन् । त्यहि भएर बेलाबेलामा कुष्ठरोग संक्रमित व्यक्तिहरु
माघ १३ गते शहिद धर्मभक्त माथेमा स्मृति दिवस मनाउने गरिन्छ ।
राणा शासनको आतंकबाट जनतालाई मुक्त गर्न धर्मभक्तले विक्रम सम्वत् १९९३ मा आफ्नै घरमा नेपाल प्रजा परिषदको स्थापना गर्नुभयो । राजा त्रीभूवनको उपस्थितिमा काठमाडौंको लैनचौरमा प्रजा परिषदको गोप्य बैठक बसिरहेका बेला उहाँ लगायत धैरैजनालाई पक्राउ गरियो । उहाँलाई राणाहरुले १९९७ माघ १२ को रातमा सिफलमा बकैनाको
काठमाडौंकाे टुँडिखेल पश्चिमतिर राखिएको यो रेलको डिब्बा वि.सं. २०२५ सालसम्म देख्नेहरू धेरै नै पाइन्छन् । पछिल्लोपटक देख्नेहरूले यस भाँडोलाई शाैचालयको रूपमा पनि देखे होलान् । सार्वजनिक शाैचालयको अभाव भएको काठमाडौंमा यसलाई धेरैले शाैचालय नै बनाइदिएका थिए । त्यसपछि बालाजु उद्यानमा लगेर मिल्काइयो । र, त्यहीँ नै यसको अस्तित्व पनि हरायो ।
रेलको डिब्बा टुँडिखेलको पश
प्राणनाथ महर्जन ललितपुर महानगरपालिका-२७ सुनाकोठीका स्थानीय बासिन्दा हुन्।
सुनाकोठीको बालकुमारी मन्दिर नजिकै प्राणनाथको घर छ। सो मन्दिरको व्यवस्थापन बालकुमारी गुठीले गर्छ। गुठीमा ६०० बढी गुठीयार छन्। प्राणनाथ पनि एक गुठियार हुन्।
गुठीले मन्दिरको हेरचाह र पूजाआजा गर्ने जिम्मा आफ्ना स
वि.संं १९९० साल माघ २ गते प्रलयकारी भूकम्प गएको ४ वर्ष पछि श्री ३ महाराज जुद्धशमशेरले राष्ट्रको नाममा लामो सम्बोधन गरेका थिए । टुँडिखेलस्थित खरीको बोटमा उभिएर उनले गरेको सम्बोधनको विवरणः भाइ भारदार प्रजावर्ग, ९० सालको भयानक भूकम्पले हाम्रो प्यारो जन्मभूमि नेपालमा ठूलो उत्पात गरेको साढे चार वर्ष भयो। त्यो उत्पातमा असंख्य धन र जनसमेत धेरै नाश हुन गई के ठूला, के साना प्रायः सबैलाई ठूलो आपत् आइपरेको थ
पूर्वी नेपाल केन्द्रबिन्दु बनाई १९९० साल माघ २ गते गएको प्रलयकारी भूकम्पको खबर थाहा हुनासाथ विदेशबाट नेपाल सरकारमा सहानुभुतिको वर्षा हुन थाल्यो । धेरै संघसंस्था तथा मुलुकले "सहायता दरकार परे समर्पण गर्दर्छाै" भनि तार पठाए तर सबैलाई धन्यवाद र कृतज्ञता जनाई जवाफ गयो ।
तत्कालीन प्रधानमन्त्री भीमसेन थापाको पालासम्म काठमाडौँमा दुईवटा धरहरा थिए । एउटा भीमसेन थापाकै दरबारभित्र र अर्काे काठमाडौँ सहर प्रवेश गर्ने गल्छेडोको सामुन्ने । दिल्ली (भारत)को कुतुब मिनारको नक्कल गर्दै धरहरा बनाउन लगाएका थिए भनिन्छ । सुरुमा बाघदरबार (अचेल बागदरबार भन्ने गरिएको) परिसरमा नै बनाउन लगाएका थिए । अचेल जेल भएको ठाउँ आसपासमा थियो त्यो धरहरा । भीमसेनले निर्माण गर्न लगाएकाले नै भीमसेन स्तम्भ भन्न थालियो । लगत्तै सहर पस्ने गल्ली ब
वि.सं. २०१० सालतिर हवाईजहाज दुर्लभ थियो । नेपाल वायुसेवा निगम स्थापना भएकै थिएन । भारतीय विमान कम्पनीले विराटनगर–काठमाडौं डेकोटा जहाज चलाउँथ्यो। संस्कृत छात्र संघको संगठन विस्तार गर्न म र साथी मणिराम पोखरेल पूर्वी नेपाल गएका थियौं।
धनकुटाको ब्यारेकमा सैनिक रहेका मेरो कान्छा मामा शिवप्रसाद ढुंगाना र विराटनगरको मोरङ हाइड्रो इलेक्ट्रिक कम्पनीका जागिरे माइलो मामा बल
